اگر نمی دانستید، این هفته ملی آگاهی از ناباروری است. من آن را با یک مکالمه دلپذیر با یک زن در پارکینگ یک Babies-R-Us شروع کردم. ما داستان‌هایی را در مورد تجربه خود با اهداکنندگان تخمک و IVF عوض کردیم و هر کدام با افتخار بچه‌های 3 ماهه خود را نشان دادیم. شاهزاده جوان من، بردی - نامش را به نام یک کوارتربک گرفته است. شاهزاده کوچولوی او، فیونا، به نام یک شاهزاده خانم. و هر یک از داستان های ما با این جمله خاتمه می یابد: "و آنها تا به حال با خوشحالی زندگی کردند."
چرا غریبه ها به راحتی در بین دکه های پارکینگ شروع به قصه گویی کردند؟ زیرا در چند سال گذشته - به ندرت یک هفته می گذشت - وقتی به کسی چیزی درباره ناباروری نمی گفتم. حدس می‌زنم می‌توانید مرا کمپین آگاهی‌بخشی یک زن بنامید. این طور نیست که من قصد داشتم فرزند پوستر باشم... فقط از روی جلد مجلات مادران مشهور مسن تر با "نوزادان معجزه" خود که هیچ اشاره ای به مبارزات ناباروری نمی کردند خسته شده بودم.
چرا اینقدر محرمانه؟ من اغلب تعجب می کنم. مطمئناً داشتن یک مشکل پزشکی که باعث شود گرفتن PG چندان EZ نباشد شرمنده نیست. و هیچ زنی نباید سرش را فقط به این دلیل که برای داشتن شغل پیش قدم شده است، خاک کند. درست است: مادر طبیعت می تواند ظالم باشد. زمان راهی برای رد شدن دارد. و هر رابطه ای به وعده های خود عمل نمی کند. اما آیا شگفت انگیز نیست که ما در روزگاری زندگی می کنیم که علم پزشکی گزینه هایی را به ما می دهد که مادران ما حتی نمی توانستند رویای آنها را ببینند؟
وقتی شروع کردم به باز کردن در مورد ناباروری خودم... موجی از تشویق دریافت کردم. پس از نمایش مبارزاتم در مجموعه‌ای از گزارش‌های تلویزیونی (که من را ملزم به اعتراف عمومی به سنم می‌کرد) فیس‌بوک من مملو از نظرات شد، مردم شروع به لاف زدن درباره وبلاگ من کردند و من را در راهروی غذای یخ زده متوقف می‌کردند تا گفتگوهای دل‌انگیزی داشته باشم.
اگر 5 سال پیش از این خبرنگار می پرسیدید که آیا چیزی در مورد هفته ملی آگاهی از ناباروری می دانم، می گفتم: "بگو چی؟" اما در اینجا حقایق وجود دارد: هفته ملی آگاهی از ناباروری (NIAW) جنبشی است که در سال 1989 آغاز شد. این جنبش توسط مردم در RESOLVE: بنیاد ملی ناباروری آغاز شد. آنها می خواستند آگاهی را در مورد ناباروری افزایش دهند و مردم را تشویق کنند تا سلامت باروری خود را بهتر درک کنند. در سال 2010، هفته ملی آگاهی از ناباروری توسط وزارت بهداشت و خدمات انسانی به رسمیت شناخته شده بهداشت فدرال تبدیل شد.
اکنون، ما از برگزاری رژه خودمان فاصله داریم (اگرچه تصور می کنم شناورهای ما به شکل های بسیار خلاقانه ای در می آیند). اما RESOLVE امیدوار است که تعداد بیشتری از ما با بنر "شما تنها نیستید" (که اتفاقاً موضوع هفته است) به جلو حرکت کنیم. به هر حال، ناباروری از هر 8 زوج در سن باروری 1 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد.
آیا به هفته ملی آگاهی از ناباروری نیاز داریم؟ بله چرا نه؟ اگر می توان یک ماه بستنی سالانه (به هر حال جولای) وجود داشته باشد- پس چرا یک هفته به «باروری به چالش کشیده» ندهیم؟ اما من می گویم چرا خودمان را محدود کنیم؟ بیایید آگاهی از باروری را به یک عملیات روزمره تبدیل کنیم. با دوست دخترت صحبت کن به روی خانواده خود باز کنید. شرکت خود را تشویق کنید که درمان های باروری را در برنامه بیمه خود بگنجاند. با خواهرزاده 20 ساله خود در مورد فریز کردن تخمک هایش صحبت کنید. به همکار 30 ساله خود بگویید که هرگز زمان مناسبی برای بچه دار شدن نخواهد بود. و اگر چیزی برای گفتن ندارید؟ خوب… پس، وقتی دوستی در مورد مسائل مربوط به ناباروری با شما صحبت می کند، فقط گوش کنید. نیازی به قضاوت نیست فقط واقعا علاقه مند باشید
و در حالی که من هرگز قصد نداشتم پوستر آگاهی از ناباروری باشم، RESOLVE باید بداند که در دسترس هستم (و واقعاً علاقه مند هستم).
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد هفته ملی آگاهی از ناباروری:
http://www.resolve.org/national-infertility-awareness-week/home-page.html
