نرخ موفقیت فریز تخم مرغ

سر و صدا در مورد انتخابی انجماد تخم مرغ به رشد خود ادامه می دهد، اما افکار عمومی هنوز دودسته است. نیمی از مقالاتی که در این زمینه مشاهده می کنید، از انجماد تخم مرغ به عنوان جهشی بزرگ در انتخاب، آزادی و برابری برای زنان حمایت می کنند. به نظر می رسد که نیمی دیگر سؤالات جدی در مورد تأثیر این روش و اینکه آیا میزان موفقیت آن را ارزشمند می کند، مطرح می کنند. اگر تصمیم بگیرید که تخمک های خود را فریز کنید، چقدر احتمال دارد که در یک نوزاد سالم زمانی که شما آماده هستید، نتیجه دهد؟

وقتی صحبت از درمان باروری به میان می‌آید، هیچ کلینیک مسئولی به شما ضمانت 100% نمی‌دهد که انجماد تخمک‌های شما در حال حاضر منجر به بارداری و تولد زنده می‌شود که تصمیم به استفاده از آن تخمک‌ها دارید. بدن انسان پیچیده است و هر بدنی منحصر به فرد است، که بیانیه های کلی، تضمین های یک اندازه و وعده های آهنین را غیرممکن می کند. با وجود علم و داده‌ها، می‌توانیم نگاهی به آمار بیندازیم تا ببینیم آنها در مورد میزان موفقیت انجماد تخم‌مرغ به ما چه می‌گویند.

{{cta('3ca81ccb-69fa-4330-aeb8-ffca7de40bca')}}

داده های موفقیت در انجماد تخم مرغ چیست؟

حقیقت این است که هنوز اطلاعات منتشر شده گسترده ای در مورد نرخ تولد زنده برای انجماد انتخابی تخمک وجود ندارد. دلایل متعددی برای این وجود دارد، اما مهمترین آنها این است که در حالی که کلینیک های باروری چندین دهه است که تخمک ها را منجمد می کنند، برای مدت طولانی این روش عمدتا به بیماران سرطانی محدود می شد که سعی می کردند باروری خود را قبل از درمان حفظ کنند . انجماد انتخابی تخمک توسط بیماران سالم یک پدیده جدیدتر است و از اولین موج‌های انجماد تخمک‌ها زمان کافی برای بدست آوردن اعداد قوی و قابل اعتماد وجود نداشته است. زنان ممکن است تا 10 سال قبل از استفاده از تخمک های یخ زده خود صبر کنند، یا ممکن است در نهایت وارد رابطه ای شوند که به طور طبیعی باردار شوند و هرگز از تخمک ها استفاده نکنند، به این معنی که ما فرصتی برای جمع آوری داده ها از آنها نداریم. با این حال، ما شواهد قانع‌کننده‌ای از زمینه‌های دیگر داریم که از این ایده حمایت می‌کند که استفاده از تخمک‌های منجمد برای IVF شانس موفقیت قابل‌توجهی دارد.

دلگرم‌کننده‌ترین تحقیقات در مورد استفاده از تخمک‌های منجمد از داده‌های مربوط به تخمک‌های اهداکننده است. اهداکنندگان تخمک معمولاً زنان جوان و سالم بین 20 تا 30 سال هستند که زمان اول انجماد تخمک است. مجله Human Reproduction مطالعه جامعی را در سال 2010 منتشر کرد که در آن میزان موفقیت 600 زن که از تخمک اهدایی برای IVF استفاده کردند، بررسی شد. این گروه به دو گروه به طور تصادفی تقسیم شد، یکی از تخم‌های اهداکننده منجمد و ذوب شده و نیمی از تخم‌های اهداکننده تازه و تازه بازیابی شده استفاده می‌کردند. به گفته محققان، نتیجه "تأثیر انجماد تخمک" با نام انجماد تخمک را تایید کرد ، زیرا تفاوت معنی داری در میزان بارداری بین دو گروه وجود نداشت.

چه عواملی بر میزان موفقیت انجماد تخم مرغ تأثیر می گذارد؟

هنگامی که شروع به بررسی اعداد می کنید، اولین قدم این است که مطمئن شوید که معیار موفقیت را در نظر می گیرید. نرخ ذوب موفقیت آمیز، نرخ لقاح، میزان بارداری و نرخ تولد زنده همه چیزهای بسیار متفاوتی هستند. همه این نقاط داده مفید هستند، اما مقایسه سیب با سیب مهم است. از آنجایی که هدف اصلی انجماد تخمک این است که امیدواریم در زمان تشکیل خانواده با یک نوزاد سالم به خانه بیایید، ما به نرخ تولد زنده نگاه خواهیم کرد.

حتی محدود کردن تعریف به نرخ تولد زنده بر اساس نحوه محاسبه آن عدد متفاوت است. اعدادی که منتشر شده می بینید می توانند طیف وسیعی از 2٪ تا 40٪ یا بیشتر داشته باشند. این معمولاً به این دلیل است که آنها چیزهای مختلفی را اندازه گیری می کنند. میزان موفقیت 2 تا 12 درصد که معمولاً برای بی اعتبار کردن انجماد تخم مرغ استفاده می شود، به ازای هر تخم مرغ بازیابی شده ، با استفاده از روش های انجماد قدیمی تر، استفاده می شود. استفاده از روش‌های جدید و پیشرفته انجماد انجماد انجماد اعدادی بیشتر از 4 تا 14 درصد در هر تخمک بازیابی می‌کند. وقتی این درصدها را در تعداد تخم مرغ های یخ زده ضرب می کنید، تصویر بسیار گلگون تر به نظر می رسد. همچنین بسیاری از متغیرهای دیگر وجود دارد که می تواند تفاوت زیادی در میزان موفقیت تولد زنده ایجاد کند:

سن در زمان انجماد تخم مرغ و تعداد تخم مرغ منجمد

مانند بسیاری از موارد مرتبط با باروری، سن در بالای لیست قرار دارد. به طور خلاصه، هر چه زنی در زمان فریز کردن تخمک‌هایش جوان‌تر باشد، احتمال اینکه استفاده از آن تخمک‌ها منجر به بارداری و تولد زنده شود، بیشتر می‌شود. این به این دلیل است که با بالا رفتن سن زنان، کیفیت تخمک کاهش می‌یابد و زنان جوان در 20 سالگی احتمال بیشتری دارد که در یک چرخه انجماد تخمک، تعداد بیشتری تخمک با کیفیت بالاتر تولید کنند. این بدان معناست که وقتی زمان استفاده از تخم مرغ فرا می رسد، شانس موفقیت بیشتری وجود دارد. مهم نیست که یک زن در سال‌های باروری خود کجا باشد، تعداد تخمکی که برای فریز کردن انتخاب می‌کند، به‌واسطه ریاضیات ساده، به وضوح بر شانس نهایی بارداری تأثیر می‌گذارد: تخمک‌های بیشتر = فرصت‌های بیشتر، و شانس پزشکان برای انتخاب بالاترین کیفیت، قوی ترین جنین برای انتقال پس چند تخم مرغ را باید فریز کرد؟ مجله پزشکی باروری و عقیمی تحقیقاتی را در سپتامبر 2017 منتشر کرد که در آن اعداد تقریبی ارائه شده است:

• زنان زیر 35 سال: انجماد 15 تخمک بالغ در مجموع 80 درصد شانس حداقل یک تولد زنده را دارد.
• زنان 35 تا 37 ساله: انجماد 20 تخمک بالغ 80 درصد احتمال حداقل یک تولد زنده را دارد.
• زنان 38 تا 40 ساله: انجماد 30 تخمک بالغ 75 درصد شانس حداقل یک تولد زنده را فراهم می کند.
• زنان 40 تا 42 ساله: انجماد 30 تخمک بالغ در مجموع 50 درصد شانس حداقل یک تولد زنده را دارد.

روش های انجماد و کیفیت آزمایشگاهی

یکی از چالش‌هایی که هنگام تلاش برای درک میزان موفقیت انجماد تخمک وجود دارد این است که بسیاری از مطالعات موجود به بررسی زنانی می‌پردازند که تخم‌های خود را با آزمایشگاه‌هایی منجمد کردند که از فناوری‌های قدیمی‌تر و کمتر مؤثر برای نگهداری تخمک استفاده می‌کردند. تکنیک "انجماد آهسته" تا همین اواخر استاندارد بود، و به دلیل فاصله بین زمانی که زنان تخمک های خود را فریز می کنند و زمانی که از آنها استفاده می کنند، داده ها معمولاً چندین سال یا حتی یک دهه منسوخ هستند. «تخم‌های منجمد آهسته» دارای میانگین نرخ بقای ذوب 61 درصدی هستند، اما تخم‌هایی که با استفاده از روش «انجماد سریع»/انجماد منجمد شده‌اند، بسیار بهتر عمل می‌کنند، با میانگین نرخ بقای 90 تا 95 درصد.

دکتر جیسون باریت، مدیر ارشد علمی SCRC، بیان می‌کند که «موثرترین روش‌های انجماد شیشه‌ای که توسط مجرب‌ترین آزمایشگاه‌ها با استفاده از فناوری‌های پیشرفته انجام می‌شوند، اکنون می‌توانند به ۱۰۰ درصد بقای نزدیک‌تر با تخم‌های زنده‌مانده دست یابند که احتمالاً کیفیت بالاتری دارند.» هنگامی که تخمک ها با موفقیت ذوب می شوند، نحوه درمان آنها در آزمایشگاه و فناوری موجود برای لقاح، کشت و جوجه کشی جنین های حاصل می تواند تأثیر زیادی بر نحوه عملکرد جنین ها پس از انتقال و میزان لانه گزینی آنها داشته باشد.

دکتر جیسون باریت فرآیند انجماد تخمک را برای حفظ باروری توضیح می دهد.

تعداد جنین های منتقل شده

پس از انجماد، ذوب، لقاح و کشت، آخرین مانع برای بارداری، انتقال جنین و لانه گزینی امیدوارکننده است. اگر همه چیز تا این مرحله خوب پیش رفته باشد، پزشک باید چندین جنین مناسب برای انتقال داشته باشد. انتقال بیش از یک جنین می تواند نرخ تولد زنده نهایی را افزایش دهد. با این حال، به دلیل خطرات ذاتی در حاملگی های چند قلو، اگر جنین ها کیفیت بالایی داشته باشند، اکثر کارشناسان باروری یک یا حداکثر دو جنین را منتقل می کنند. جنین‌های باقی‌مانده را می‌توان برای استفاده بعدی منجمد کرد و شانس بیشتری برای بارداری در آینده ایجاد می‌کند.

رسیدن به سطح موفقیت در انجماد تخمک می تواند دشوار باشد، اما شواهد تا کنون نشان می دهد که این فرصتی را به زنان جوان و سالم می دهد تا باروری خود را در زمانی که در بالاترین حد خود است حفظ کنند. در حالی که هیچ کس نمی تواند آینده را تضمین کند، فریز کردن تخمک های شما به طور قابل توجهی شانس باردار شدن شما را در سنین بالاتر افزایش می دهد، و برنامه های جدید پرداخت و تامین مالی این فرصت را در دست زنان بیشتری از همیشه قرار می دهد. اگر ایده فراخوانی تایم اوت در ساعت بیولوژیکی شما جذاب است، اولین قدم این است که برای مشاوره و آزمایش با یک کلینیک باروری وقت بگیرید. آنها می توانند نگاهی به ذخیره تخمدان شما (کمیت و کیفیت تخمک های شما) و سلامت کلی باروری شما بیندازند تا به شما کمک کنند تصمیم بگیرید که آیا این چیزی است که برای شما منطقی است یا خیر. هیچ مجموعه آماری در اینترنت نمی تواند جایگزین تصویر شخصی سازی شده از باروری فعلی و بالقوه شما شود.

{{cta('1871a489-24e7-46c6-94a6-443b57752764','justifycenter')}}